Elin Meijnen - Vanavond bij de rivier

Een vakantie zonder zorgen?

Ik haat de treurigheid van gezinnen die aankomen op een camping. Mensen die na een lange dag rijden met gekreukte kleren uit de auto stappen en verdwaasd om zich heen kijken, meestal voor een vol terras waar iedereen ze aanstaart. Ongemakkelijker wordt het niet. (p. 5)

Het zijn de openingszinnen in Vanavond bij de rivier. De schrijfster laat Jay (16) aan het woord die met zijn ouders de Franse camping bezoekt waar ze sinds jaar en dag komen. Jay hoopt dat het inchecken snel klaar is zodat hij kan aansluiten bij zijn vakantievrienden.

Jay heeft alle reden uit te zien naar een vakantie zonder zorgen. Zijn vader kampt met de verschijnselen van post-covid en de ziekte beheerst niet alleen zijn leven, maar ook dat van zijn gezin. Jay en zijn moeder konden met heel veel inzet een faillissement van de sportschool niet voorkomen. Het huurhuis hoefden ze niet te verlaten, maar geldzorgen zijn er volop.

Lilou

De aanhoudende vermoeidheidsklachten van Jay’s vader en het gedoe over geld veroorzaken veel spanningen. Jay vindt afleiding bij zijn vrienden, maar zijn gedachten gaan vooral naar Lilou, de mooie jonge Française die werkt op de camping. Vooralsnog lijkt zij voor hem onbereikbaar. Ze spreekt geen Nederlands, is drie jaar ouder en niet onbelangrijk: ze heeft al een vriend. Toch is er een klik en als Lilou hem vraagt haar te helpen met Nederlandse lessen, omdat ze naar de kunstacademie wil in Nederland, ziet Jay een opening.

Onder de overkapping wordt het amusement opgebouwd. (…)

‘O jongens, dit wordt weer smullen,’ zeg ik lachend. ‘Lekkere Franse lulligheid waar we allemaal op gaan dansen vanavond.’

‘Franse luuligheid? Wat betekent dat?’

Betrapt.

Lilou staat naast me en kijkt naar me op met een dubbelzinnig lachje. ‘Ik heb Nederlandse les nodig, Zjay. “Luuligheid”. Ik ken jouw woorden niet.’ Ze draagt geen make-up, en haar haren zijn nat van het douchen.’ (…)

‘En vanavond wij gaan dansen. Vanavond ben ik vrij.’

Ik zweef. (p. 71-72)

Maar dan gooien Jay’s ouders roet in het eten en lijken zijn kansen verkeken. Of kan zijn ondernemende oma nog iets voor hem en zijn ouders betekenen?

Het verhaal is zo geschreven dat je alle gebeurtenissen meemaakt door de ogen van Jay. In een interview met Frits Spits (De Taalstaat - NPO1, 1 juni 2024)  legde Elin uit dat ze het een uitdaging vond het innerlijk van een zestienjarige jongen te beschrijven. Daar is ze heel goed in geslaagd. Jay maakt met al zijn onzekerheden een authentieke en geloofwaardige indruk en het zal de meeste pubers weinig moeite kosten zich te identificeren met deze sympathieke hoofdpersoon.

Een meeslepend verhaal dat leest als een trein en dat jongens van veertien jaar en ouder absoluut zal aanspreken.

Elin Meijnen (Amsterdam, 1971), studeerde muziek en Nederlands. Ze staat voor de klas en heeft een passie voor jeugdliteratuur. Ze is enorm gedreven en doet er alles aan haar leerlingen aan het lezen te krijgen. In 2021 debuteerde ze als schrijfster met De tweede stem waarvoor ze de Jonge Jury Debuutprijs 2022 ontving. Huisje 13, leestip voor de Jonge Jury 2023, verscheen een jaar later. Daarna volgden nog Vanavond bij de rivier (2024) en De blauwe vinvistemster (2025).  Voor een bespreking van dat laatste boek klik hier.

Meijnen, E. (2024). Vanavond bij de rivier. Amsterdam: Uitgeverij Leopold. Isbn 978 90 258 8715 5 € 16,99, 156 blz.