De in Amerika geboren schrijfster Meg Rosoff
(Boston,1956) debuteerde in 2004 met de roman How I live now, in ons land
een jaar later uitgebracht onder de titel Hoe ik nu leef. Het boek
maakte een verpletterende indruk en werd al rap bekroond met belangrijke
internationale onderscheidingen waaronder de prestigieuze Guardian Children’s
Fiction Prize en de Michael L. Printz Award voor jeugdliteratuur.
Sindsdien wordt Rosoff, die al vanaf
1989 woont en werkt in Londen, gerekend tot de absolute top van de young
adult-literatuur. Met titels als What I was (2007, Nederlandse vertaling:
2009 - Wat ik was) en There is no dog (2011, Nederlandse
vertaling In het begin was er… Bob) bevestigde ze die reputatie ook in
ons taalgebied. Uitgeverij Luitingh-Sijthoff kwam vorig jaar zomer met een
heruitgave van Rosoffs eersteling, gestoken in een verfrissend nieuw jasje.
Volgens
mijn beste vriendin Leah had D. de D. mij het liefst langzaam willen
vergiftigen tot ik zwart zag en opzwol als een varken en onder helse pijnen zou
sterven maar ik denk dat haar plan mislukte omdat ik het vertikte om iets te
eten en ten slotte heeft ze ervoor gezorgd dat ik weggestuurd werd om duizenden
kilometers verderop bij een paar neven en een nicht te gaan logeren die ik nog
nooit had gezien terwijl zij en paps en het duivelsgebroed vrolijk hun gang konden
gaan (p. 19)
Elisabeth, roepnaam Daisy, is vijftien jaar oud wanneer ze, gedwongen door haar stiefmoeder Davina (ze noemt haar de duivelin), overkomt uit New York om in Engeland de zomer door te brengen bij haar tante Penn op het platteland. Daar verandert alles. Ze wordt hevig verliefd op Edmond, haar neef die ze voor het eerst ontmoet op het vliegveld van Londen.
Laat ik voor ik het vergeet vertellen hoe hij eruitziet want dat is niet precies wat je van een doorsneeveertienjarige zou verwachten met zijn SIGARET en haar dat eruitziet alsof hij er in het pikkedonker in heeft zitten hakken, maar afgezien daarvan lijkt hij sprekend op zo’n straathond, je weet wel die je bij het hondenasiel tegenkomt en die iets hoopvols en liefs heeft en zijn neus meteen in je hand duwt nadat hij met een soort waardigheid naar je toe is gekomen en waarvan je gelijk weet dat je hem mee naar huis zult nemen. (p. 10-11)
Kort nadat
haar tante op zakenreis gaat naar Oslo, breekt er een oorlog uit. Daisy, haar
drie neven Edmond, Isaac, Osbert en haar nichtje Piper zijn vanaf dat moment
geheel op zichzelf aangewezen in een – wat Daisy noemt – ‘perfect niemandsland
(…) waarin twee mensen die te jong waren en te veel familie van elkaar aan het
zoenen konden slaan zonder dat iets of iemand er wat van zei.’
Maar wat een droomzomer lijkt te worden, een wereld zonder volwassenen en zonder regels, verandert wanneer het huis van tante Penn door het leger wordt geconfisqueerd en de kinderen van elkaar worden gescheiden – de jongens apart van de meisjes - , ondergebracht bij gastgezinnen elders in het land.
Daisy heeft slechts één doel voor ogen en dat is haar voornemen om hoe dan ook Edmond en zijn broers op te sporen.
In een kort tweede deel verspringt de tijd enkele jaren. Daisy is wederom in New York en is na een kortstondige ziekenhuisopname terug in haar ouderlijk huis. Aangemoedigd door haar vader reist ze af naar Engeland voor een hereniging met Edmond. De oorlog heeft zijn sporen nagelaten en ook Edmond is voor altijd beschadigd. Maar Daisy weet waar ze thuishoort.
Hier bij Edmond.
En dat is hoe ik nu leef. (p. 197)
Verplichte leeskost
De
gebeurtenissen worden geheel verteld vanuit het perspectief van de ik-persoon:
Daisy. Dat Rosoff schrijft in een opvallende stijl blijkt al direct uit de
citaten. De hoofdpersoon kletst er flink op los. Ellenlange zinnen zonder
interpunctie, woorden die door de schrijfster geregeld worden geschreven met
hoofdletters… . Het is even wennen. Maar wie doorzet, ondervindt al snel dat je
als lezer wordt geraakt door deze authentieke manier van schrijven. De directe vertelwijze
trekt je in een verhaal dat werkelijk geen moment verveelt. Deze meeslepende en
tragische liefdesgeschiedenis komt echt binnen, laat niemand onberoerd.
Geschikt voor de betere lezers in leerjaar drie en hoger.
Rosoff,
M. (2020) Hoe ik nu leef. Oorspronkelijke
titel: How I live now. Nederlandse vertaling in 2005 door Jenny de
Jonge. Amsterdam: Uitgeverij Luitingh-Sijthoff bv. Isbn 978 90 245 9077 3
€ 15,00, 200 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten