Een zorgeloze kindertijd? Dat wens je iedereen toe. Maar de overgang naar volwassenheid gaat niet vanzelf. Sterker nog, voor menig schrijver geldt dat een jeugdboek er pas toe doet wanneer er een enorme bak met ellende over de jonge verhaalfiguren wordt uitgestrooid. Anders zijn, (seksueel) geweld, verslaving, gescheiden ouders, ziekte, dood, pesterijen, noem maar op. Niets is te gek. De lezer moet tegen een stootje kunnen, de hoofdpersoon wordt er sterker door en het verhaal wint aan zeggingskracht.
Sommige
auteurs lijken het schrijven over problemen en kwetsbare jongeren tot een soort
van standaard te hebben verheven. Carry Slee is daarvan in eigen land een goed
voorbeeld. Haar verhalen zijn dikwijls opgebouwd rond een maatschappelijk thema
en bevatten een boodschap. In Fake! (2021) bijvoorbeeld dreigt
de hoofdpersoon Levi ten onder te gaan na de verspreiding van een filmpje op
YouTube met nepnieuws. Pas dus op voor de gevaren van fake news!
De in Canada geboren Susin Nielsen (1964) heeft een sterke voorkeur voor mensen die anders zijn, zeg maar de outcasts in de samenleving. Ook zij heeft een boodschap, beter gezegd missie. Ze hoopt dat haar lezers leren in andermans schoenen te lopen, dat er ruimte ontstaat voor begrip. Hierna meer over haar nieuwste boek voor veertien jaar en ouder: Iets heel bijzonders.
Het verhaal
De veertienjarige Wilbur Alberto Thüringer- Jiménez, roepnaam Wilbur, is niet bepaald moeders mooiste.
Farah, een van mijn thuisles-vrienden in Vancouver, zei dat ik de jonge Marty Feldman zou kunnen spelen als er ooit een biopic over hem werd gemaakt, wat ik opvatte als een compliment, tot we naar Young Frankenstein keken. (p. 11)
Opgevoed
door twee prachtige moeders (de mampa’s zoals hij ze noemt) hoopt Wilbur zijn
oude leven achter zich te laten als hij op de middelbare school start. Het helpt
niet wanneer zijn brief voor de tijdcapsule – een nogal persoonlijk en
openhartig relaas waarin Wilbur zijn doelen ontvouwt voor de komende jaren –
door een onverlaat wordt gepost op alle social media en gelezen wordt door de
hele school. Met daarin ambities als ‘een grotere Jeremiah’ (Wilburs koosnaam
voor zijn geslachtsdeel) en het mogen aanraken van een van de borsten van een
meisje op wie hij hopelijk ooit smoorverliefd wordt, kan hij eigenlijk maar
beter direct onderduiken.
Tot overmaat
van ramp heeft zijn beste vriend, de homoseksuele Alex, net een relatie met
Fabrizio, waardoor hij minder tijd heeft voor Wilbur. Gelukkig is daar Sal,
zijn oude buurman van 85 jaar bij wie hij altijd terecht kan en met wie hij
stoom kan afblazen door samen in het natuurhistorisch museum onder het geraamte
van een kolossale dinosaurus te liggen.
Als Wilburs
klas via een uitwisselingsproject een groep Franse leerlingen ontvangt, komt
Charlie bij hem in huis. Charlie blijkt geen jongen maar een meisje, Charlotte.
Een erg leuk meisje bovendien, met ook nog eens dezelfde naam als de
hoofdpersoon in zijn lievelingsboek Charlotte’s web.
Nielsen
verwijst in haar verhaal meerdere keren naar dit boek van E.B. White over een
meisje dat de dieren kan verstaan en bevriend is met het biggetje Wilbur en
diens beste vriendin Charlotte, een beeldschone grote grijze spin.
Wilbur
echter durft Charlie niet te vertellen wat hij van haar vindt. Dat is het
moment waarop Sal, Alex en Fabrizio besluiten om Wilbur eens goed onder handen
te nemen als een echt Queer Eye-team (vernoemd naar de gelijknamige
metamorfose-shows op Netflix, momenteel een absolute hit).
Susin
Nielsen bewijst opnieuw dat ze geweldig kan schrijven. Schijnbaar moeiteloos
haalt ze het hoge niveau van eerder verschenen werk. Ze blijft doen waar ze
goed in is en dat is het schrijven over kwetsbare mensen, in het bijzonder
jongeren die om allerlei redenen onzeker in het leven staan en geholpen door
hun omgeving groeien in hun zelfbewustzijn.
Het moet
raar lopen wil de lezer de hoofdpersoon Wilbur niet in het hart sluiten. Weer
zo’n verhaal dat op een weldadige manier onder je huid kruipt en waar je mede
dankzij de droge humor van de auteur werkelijk geen genoeg van krijgt.
Nielsen, S. (2021) Iets heel bijzonders. Oorspronkelijke titel: Tremendous Things. Nederlandse vertaling door Lydia Meeder en Barbara Zuurbier. Rotterdam: Uitgeverij Lemniscaat. Isbn 978 90 477 1326 5 € 15,99, 236 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten