De
jury noemt Films die nergens draaien een buitengewoon pakkend
verhaal. ‘Elke bladzijde grijpt je vast en laat je niet los voordat je aan de
volgende begonnen bent.’ Goldewijk schrijft volgens de jury beeldend en roept
verwondering, plezier en ontroering op.
Hoofdpersoon
is de twaalfjarige Cato. Op de dag dat zij ter wereld kwam, is haar moeder
overleden. Haar vader is sindsdien alleen maar stil en afwezig. Hij bemoeit
zich weinig met zijn dochter. Als Cato een geheimzinnig kaartje vindt van een
verlaten bioscoop, besluit ze te gaan kijken. Daar ontmoet ze mevrouw Kano, de
eigenzinnige eigenaresse van het theater. Ze ontdekt dat er iets vreemds is met
de bioscoop. Het zijn geen gewone films die er draaien. De bioscoop lijkt in
verbinding te staan met het verleden.
Op zoek naar avontuur en de waarheid over haar moeder wordt Cato meegesleurd op een gevaarlijke reis dwars door de tijd en herinneringen, recht naar een plek diep in haar hart. Een plek die ze voor altijd voor zichzelf verborgen had weten te houden. Tot ze voor een keuze staat die het leven van haar en haar vader voorgoed zal veranderen.
Goldewijk vertelt niet alleen een meeslepend verhaal, maar laat de lezer ook nadenken over filosofische kwesties als het begrip tijd. Want wat is tijd nu feitelijk?
De
illustraties alsmede de magische cover werden getekend door Goldewijks partner
Yvonne Lacet. Films die nergens draaien
is een wonderschoon verhaal, een boek waarvan jong en oud zal genieten en dat
je niet terzijde legt eer ‘alle puzzelstukjes op hun plaats zijn gevallen en de
lezer met natte ogen het boek dichtslaat’, aldus het juryrapport.
Goldewijn, Y. (2022) Films die nergens draaien. Amsterdam: Uitgeverij Ploegsma. Isbn 978 90 216 8182 5 € 16,99, 246 blz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten