Lara Avery - Het geheugenboek

(Luitingh-Sijthoff bv., 2017)

Ze zeggen dat ik alles zal vergeten. Dus schrijf ik op om te herinneren…

Sammie McCoy, zeventien jaar oud,  weet precies wat ze wil: met de hoogste cijfers haar eindexamen halen en het kleine plaatsje in de USA waar ze woont voorgoed de rug toekeren. Maar het mag niet zo zijn. Ze hoort dat ze Niemann-Pick Type C heeft, een zeldzame aandoening die haar hersenfuncties, motorische functies, geheugen en stofwisseling aantast. De ziekte zal onvermijdelijk geleidelijk al haar herinneringen stelen tot ze overlijdt. Een remedie, een medicijn om te genezen, bestaat niet.  Zo wordt het geheugenboek geboren. Sammie neemt zich voor om alle gebeurtenissen, belevenissen, maar ook al haar dromen toe te vertrouwen aan het papier. Want ze weet dat ze het zich op een dag niet zal herinneren.

Sammie schrijft in het geheugenboek aan haar toekomstige zelf: over waar ze haar studieboeken opbergt, over Stuart, die als schrijver de wereld wil veroveren, over haar enige goede vriendin Maddie, met wie ze debatkampioen wil worden. Over Cooper, die er alles aan doet haar aan het lachen te maken en haar tot het einde toe te steunen. Kortom: Sammie schrijft en schrijft, zelfs als haar geheugen haar in de steek laat, zo nodig met hulp van anderen.

Zonder valse emoties, maar steeds recht uit het hart vertelt Sammie McCoy over haar veel te korte leven. Over de mensen die haar dierbaar zijn. Over de grappige en minder leuke momenten. Over het ziek zijn. Over haar toekomstdromen. De wetenschap dat er voor haar geen later is, maakt het verhaal heftig, grijpt je voortdurend naar de strot. Kortom, een hartverscheurend, tragisch verhaal dat niemand onberoerd laat. Heel mooi geschreven.

Lara Avery verliet het ouderlijk huis met alleen een basketbalbeurs op zak. Ze wilde rechten studeren, maar kwam al snel tot de ontdekking dat ze liever schrijft. Avery woont in Minneapolis (Minnesota) en schrijft voor het literaire tijdschrift Revolver.