De
zestienjarige Petula voelt zich schuldig aan de dood van haar kleine zusje
Maxine. Sindsdien sluit ze zich zoveel mogelijk af van haar omgeving, omdat ze
er ook van overtuigd is dat het gevaar haar elk moment kan bespringen. Ze loopt
liever een flink eind om dan dat ze langs een steiger wandelt. Desinfecterende gel
is haar beste vriend. Wekelijks bezoekt ze verplicht ‘Knutselen voor
Krankzinnigen’, een therapeutisch kunstklasje voor hopeloze stumpers. Het is
voor haar ouders een goedkoop alternatief voor de dure een-op-een sessies met
een in rouwverwerking gespecialiseerde therapeut. Jongeren met problemen komen
op deze plek samen met alle kneuzen van de school om middels creatieve therapie
los te komen van hun verleden. Het is hier dat Petula Jacob ontmoet, een soort
van ongeleid projectiel met een bionische arm. Jacob slaagt erin Petula met een
bizar en hilarisch project langzaam maar zeker weer de gewone wereld in te
trekken. Maar ook hij, al laat hij daar tegenover niemand ook maar iets over
los, worstelt met een verleden. Wanneer Petula ontdekt wat er met Jacob is
gebeurd stort haar wereld in.
Nielsen
besteedt de nodige aandacht aan de gedachten en de gevoelens van de ik-persoon
– Petula - die daardoor voor de lezer echt lijkt te gaan leven. Al haar
onzekerheden en emoties worden door de schrijfster op een treffende manier
verwoord, inhoudelijk gevoelig en ontroerend, zonder dat het verhaal onnodig
zwaar wordt.
De
Canadese Susin Nielsen die nog niet zo lang geleden debuteerde met het ook in
ons land uitstekend ontvangen We zijn
allemaal moleculen deed onlangs ons land aan om haar nieuwste boek te
promoten. Nielsen werkte voor de televisie en ze had in haar geboorteland een
belangrijk aandeel in veel series. Optimisme
is dodelijk is dus haar tweede boek en ze laat hiermee zien dat ze een
getalenteerd schrijfster is. Het verhaal doet in de verte denken aan Een weeffout in onze sterren van John
Green. Ook hier twee jonge hoofdpersonen, beschadigd en door het leven getekend.
Ze vinden elkaar door een speling van het lot en groeien langzaam maar zeker
steeds verder naar elkaar toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten