Erna Sassen - Er is geen vorm waarin ik pas

(Leopold - 2017)

De zeventienjarige Tessel stort compleet in wanneer er een einde komt aan haar relatie met haar docent Nederlands Parcival. Tessel , leerling in de vijfde klas van het vwo, bracht buiten schooltijd veel tijd door met P, zoals ze de leraar noemt. Als zijn persoonlijke assistente reisden ze samen het land door met diens cabaretvoorstelling.  In die tijd ontwikkelde Tessel steeds meer gevoelens voor de getrouwde man, veel meer dan ze zelf durft toe te geven.

Tessel belandt in een burn-out, weet zich absoluut geen raad met zichzelf. In deze depressieve, miserabele gemoedstoestand ontmoet ze min of meer bij toeval  Evelien die nog maar kort geleden haar zestienjarige dochter Sanne moest loslaten na een oneerlijke strijd tegen kanker.

Het zijn de openhartige, dikwijls confronterende gesprekken met Evelien die ervoor zorgen dat de perfectionistisch ingestelde Tessel geleidelijk een andere kijk ontwikkelt op alle gebeurtenissen, op de niet beantwoorde liefde van P. Op haar beurt lijkt ook Evelien troost te putten uit de omgang met Tessel, helpt het haar in de verwerking van het rouwproces om haar overleden dochter.

Het verhaal is geheel geschreven vanuit Tessel en dat maakt dat je je als lezer goed kunt identificeren met de hoofdpersoon die als opgroeiende puber worstelt met haar gevoelens en langzaam maar zeker haar zelfvertrouwen hervindt.

Sassen slaagt erin Tessel met al haar onzekerheden geloofwaardig neer te zetten. Ze geeft een goed uitgewerkt psychologisch portret van de hoofdpersoon en het is onvermijdelijk dat haar authentieke schrijfstijl, gekoppeld aan het dramatische onderwerp, de lezer raakt.

Erna Sassen schrijft ook voor jonge kinderen, maar ze bewees al eerder haar vorm met name te hebben gevonden in het schrijven van verhalen voor adolescenten.  Zo verscheen van haar in 2014 Kom niet dichterbij, net als Er is geen vorm waarin ik pas een geschiedenis over een verstoorde liefdesrelatie. En vijf jaar eerder deed ze van zich spreken met Dit is geen dagboek (Leopold, 2009, genomineerd voor de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs en Deutscher Jugendliteraturpreis), een indringend verhaal over de zwaar depressieve Boudewijn die rouwt na het overlijden van zijn moeder en een uitlaatklep vindt in het luisteren naar klassieke muziek en het schrijven in een dagboek.