Rosie bezoekt trouw de bijeenkomsten voor kinderen van alco’s. Bij Gus de leider van de praatsessies voelt ze zich prettig en veilig. Ze voelt zich bovendien aangetrokken tot Nick, een andere deelnemer, wiens vader zich voortdurend laat vollopen met wodka. Skate (haar werkelijke naam is Olivia; ze dankt haar bijnaam aan haar onafscheidelijke skateboard) vindt het allemaal maar ‘watjesklets’ en ze distantieert zich van de praatgroep.
Rosie woont samen met Angie, een nicht uit Florida, in het vervallen, maar sfeervolle ouderlijk huis aan de kust van New Jersey. Geregeld zoekt ze haar vader op in het gevang en ze hoopt maar dat Skate haar voorbeeld zal volgen. Maar haar zus heeft daar geen zin in. Ze vindt haar vader (ze noemt hem ‘de ouwe kraai’, naar de Old Crow-whisky die hij gewoonlijk drinkt) een loser en ze heeft de hoop opgegeven ooit nog een normaal gezinsleven met hem te kunnen leiden. Skate woont bij Julia, de moeder van haar vriend Perry, de liefde van haar leven. Perry is echter in de herfst naar de universiteit in New Brunswick verhuisd en hij woont nu in een studentenhuis .
Het perspectief ligt beurtelings bij Rosie en Skate en op die manier leer je als lezer de meisjes steeds beter kennen. Rosie is onzeker en kwetsbaar. Ze is verliefd op Nick, maar nadat ze met hem haar eerste seksuele ervaring heeft, weet ze niet wat ze nog met aan moet en ze creëert afstand. Ze is enorm teleurgesteld in haar vader, zodra blijkt dat hij zich in de gevangenis heeft misdragen door de flessen hoestsiroop in de apotheek leeg te drinken. Rosie wil hem voorlopig niet meer zien.
Skate raakt op haar beurt in een dip als blijkt dat Perry vreemd gaat met een studiegenoot. De verwijdering tussen haar en Perry neemt langzaam vaste vormen aan, ook als Perry duidelijk maakt dat hij nog steeds heel veel voor haar voelt.
Steeds vaker is Skate te vinden in het huis van Frank, haar collega in een amusementshal aan de promenade. Frank wisselt geregeld van vriendin, maar hij blijkt uiteindelijk toch de perfecte partner voor zijn ‘lovely dude’ Skate.
Zonder valse emoties, zonder ook maar een spoor van sentimentaliteit, vaak ingetogen en in ieder geval met heel veel gevoel voor sfeer vertelt Bauman haar verhaal over Rosie en Skate. Langzaam groeien de zussen naar elkaar toe in een levensfase die bepaald niet makkelijk is en waarin ze de nodige tegenslagen incasseren. Psychologisch zit het allemaal doordacht in elkaar en de geschiedenis krijgt op die manier de nodige diepgang. In de loop van het verhaal ontwikkel je als lezer steeds meer sympathie voor de qua karakter zo verschillende zussen die gemeen hebben dat ze op zoek zijn naar een stukje geborgenheid en warmte.
In het slot heeft Skate haar kettinkje van Perry afgedaan en geeft ze zich over aan haar nieuwe liefde. ‘Ik pak Franks hand en hij strengelt zijn vingers tussen die van mij. En zo vallen we zomaar in slaap.’
Een heel mooi boek dat zich zonder enige twijfel mag rangschikken tussen de betere Young Adult boeken van dit moment.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten