donderdag 2 mei 2019

David Almond - De kleur van de zon

(Em. Querido’s Uitgeverij, 2019)

De eerste zin van het nieuwste boek van David Almond verklapt al direct de afloop van het verhaal: ‘Het begint als een gewone zomerdag, de dag waarop Jimmy Killen doodgaat en weer levend wordt’.  Hiermee lijkt de schrijver flink te zondigen, wijkt hij op het gebied van spanningsopbouw af van wat gebruikelijk is in de (jeugd)literatuur. Maar Almond is bepaald geen doorsnee schrijver. Het gaat bij hem niet zozeer om de gebeurtenissen als wel om het beschrijven van de relaties tussen mensen en het doorgronden, het blootleggen van hun innerlijke drijfveren.

Lees je de achterkanttekst van De kleur van de zon dan verwacht je een thriller, een whodunnit. Niets is minder waar. De identiteit van de dader wordt door de auteur onmiddellijk, al in hoofdstuk 2,  prijsgegeven. Wat volgt is een ontdekkingsreis van de hoofdpersoon Davie op een zomerse vakantiedag door de heuvels rond zijn dorp. Hij is vastbesloten de moordenaar van Jimmy, Zorro Craig, te vinden en hem uit te horen over zijn motieven. Maar een ontmoeting met Craig lijkt bijzaak. De reis door het adembenemende, betoverende Engelse landschap is vooral een zoektocht van Davie naar zichzelf. Tijdens zijn omzwervingen is hij nooit alleen. Steeds zijn daar de ontmoetingen met anderen. Zijn er geen mensen dan is er altijd nog een zwerfhond die hem de weg wijst, niet van zijn zijde wijkt. En er is zelfs de geest van zijn gestorven vader.
Davie die nog maar kort geleden zijn zieke vader verloor, bevindt zich op de grens van zijn kindertijd naar volwassenheid. Door de gesprekken met alle voorbijgangers krijgt hij geleidelijk meer inzicht in wie hij is, in een poging ook een antwoord te vinden op existentiële levensvragen, vragen over leven en dood. Daarover gaat dit boek. In dit filmisch geschreven verhaal wordt de lezer als vanzelf meegenomen in een wonderlijke wereld waarbij de grenzen tussen realiteit en verbeelding vervagen.

Een korte samenvatting
Het is vakantie, hartje zomer. Davie wordt er door zijn moeder op uitgestuurd. Hij moet de zon in, het is het mooiste weer van de wereld. Davie vertrekt met een plunjezak van zijn pas overleden vader gevuld met wat foerage voor onderweg, zijn schetsboek, kleurpotloden, een vossenmasker en een gewei. Het zijn de tastbare herinneringen aan zijn kindertijd. Onderweg wordt hij aangesproken door zijn beste vriend Gosh die hem vertelt dat er een jongen is neergestoken. Het zou gaan om Jimmy Killen. Aangezien de familie Killen al sinds jaar en dag in staat van oorlog leeft met de rivaliserende familie Craig lijkt het duidelijk dat de moordenaar gezocht moet worden in die omgeving. Al snel wordt de naam van Zorro Craig genoemd, vooral ook als duidelijk wordt dat de jongens ruzieden om hetzelfde meisje, Maria O’Flynn.

Davie verdenkt Zorro Craig ervan zich verborgen te houden in de heuvels rond Cooper’s Hole en dat geeft zijn zwerftocht richting. Onderweg spreken dorpsgenoten hem aan, zoals de eenbenige Will Pew, de jonge priester Paddy Kelly die twijfelt aan zijn roeping en de oude tuinder Oliver Henderson wiens ruwe handen Davie doen denken aan zijn vader. Al deze soms excentrieke passanten hebben een verhaal dat Davie aan het denken zet over thema’s als leven en dood, goed en kwaad.

De priester vertelt dat hij zich als jonge jongen aangeraakt voelde door God. Eenmaal volwassen lijkt hem dat te zijn aangepraat door zijn omgeving. ‘Misschien is God gewoon een verhaal dat we onszelf graag wijsmaken,’ zo vertrouwt hij Davie toe. En Oliver Henderson bekent dat hij een moordenaar is die in de oorlog tegenstanders met zijn blote handen heeft vermoord.
Als Davie uiteindelijk oog in oog staat met Zorro Craig heeft Almond voor de lezer toch nog een verrassing in petto en valt op een bemoedigende, mooie  manier alles op zijn plek.

David Almond
David Almond, geboren in 1951 in Noordoost-Engeland, is een gelauwerd en ervaren schrijver, winnaar onder meer van de prestigieuze Hans Christian Andersen Award in 2010.


De kleur van de zon is een prachtige jeugdroman met uitmuntende dialogen en vooral heel veel sfeer. Vanwege het literaire karakter is dit poëtisch en filosofisch geschreven verhaal met name geschikt voor ervaren lezers in de bovenbouw. Een juweel voor op de boekenlijst havo en vwo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten